Mercuriau
Mercurialis annua
Euphorbiaceae
Àutri noum : Marcuriau, Marturiau, Mourtuau, Cagareletto, Basèli-bastard.
Nom en français : Mercuriale.
Descripcioun :Lou mercuriau se plais proche dis oustau e dins lis escoumbre. Es uno planto annalo emé de fueio dentado d'un verd un pau sourne. La planto èi diouïco que fai si flour masclo e femello sus de pèd diferènt (fotò). Coumpara emé Mercurialis huetti que ié sèmblo proun.
Usanço :Coume d'ùni de si noum lou dison, es uno planto un cop manjado que douno uno grosso fouiro. Parèis qu'es estado utilisado contro lou quiéu tapa (O. Madon) e que sarié bono contro la tensioun. Dins tóuti li cas èi couneigudo pèr tua li lapin, adounc es uno planto empouisounanto que fau se n'en mesfisa.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Mercurialis
Famiho : Euphorbiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
- Paret
Estànci : Termoumediterran à
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Mercurialis annua L., 1753
Vege
Salix eleagnos
Salicaceae
Noms en français : Saule des vanniers, Saule drapé.
Descripcioun :Aquéu vege èi coumun au nostre, trachis sus li limas de ribiero o en mountagno. Se recounèis à si fueio, bèn verdo e sènso péu dessubre, e blanco emé de péu proun crespu dessouto (fotò). De nouta peréu que li bord de fueio soun forço envertouia.
Usanço :Tóuti li rusco de sause caupon de salicino que douno d'acide salicilì dins lou cors, ço qu'ajudo à abeissa li fèbre.
Port : Aubret
Taio : 1 à 4 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Salix
Famiho : Salicaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2,5 à 3 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Salix eleagnos Scop., 1771
(= Salix incana Schrank, 1789 )